Geheugen van stenen

De architectuur en de geschilderde decoratie van grote architectonische eenvoud, de kapel maakt deel uit van de zuidelijke gotische traditie: een enkel schip van 30 meter lang, 10,80 meter breed en 11 meter hoog, verdeeld in vier traveeën, is een driezijdige apsis.

De grote originaliteit van dit monument ligt in het gewelf, bestaande uit een lambrisering van dikke eiken planken, onderstreept met ribben en bewonderenswaardige hangende sleutels in verguld hout die een uitstekende akoestiek garanderen.

De geschilderde decoratie neemt daar een vrij opmerkelijke plaats in. Naast de schilderijen zijn dit schilderijen uitgevoerd in olieverf, die het hele gewelf en de muren bedekken, waardoor in het schip barokke trompe-l'oeil van een uitzonderlijk karakter wordt gecreëerd.

Voor de realisatie ervan richtten de karmelieten zich aan het einde van de 17e eeuw voor het eerst tot de Toulouse-schilder Jean-Pierre Rivals geïnspireerd door de Sixtijnse Kapel, hij begon de bovenste delen tussen de ramen te versieren met allegorische figuren van Deugden, in dezelfde volgorde waarin het het Romeinse monument siert.

Dit werk werd tussen 1747 en 1751 hervat door zijn opvolger Jean-Baptiste Despax aan wie we het hele decor te danken hebben.

Dit werk werd terecht beschouwd als het meesterwerk van de 18e-eeuwse schilderkunst van Toulouse.