Geheugen van stenen

Het is niet altijd gemakkelijk om de lijnen van gebouwen en gebouwen die verankerd zijn in het decor onder de knie te krijgen. Onder de problemen die de architectuurfotografie oproept, zijn er onder andere twee fundamentele fenomenen die absoluut moeten worden beheerst om mooie beelden te verkrijgen:

Daarnaast moet je er meer over weten.

- Het perspectief-effect :

Zonder in te grijpen op dit laatste zal de foto van een recht gebouw uiteindelijk een bijna driehoekige vorm krijgen die naar boven wijst.

Een vervorming door de positie van de fotograaf die fysiek niet direct voor het betreffende gebouw kan staan. Deze verschuiving houdt dus in dat je moet framen tijdens het duiken (in de meeste gevallen) of in een lage hoek. Omdat de sensor niet evenwijdig is aan het onderwerp, hebben de lijnen van de gebouwen de neiging om naar boven (voor een lage hoek) of naar beneden (voor duiken) te convergeren. Hier is de complexiteit van architectuurfotografie: het beheersen van perspectieven.

Daarnaast moet je er meer over weten.

- De lengte van de brandpuntsafstand en de vervorming:

Het wordt over het algemeen aanbevolen om een ​​groothoeklens te gebruiken met een brandpuntsafstand die een veld beslaat dat breed genoeg is om een ​​structuur te fotograferen.

Hoe groter de hoek, hoe meer vervormd de afbeeldingen kunnen zijn en hoe meer de verdwijnende lijnen worden geaccentueerd. Dit optische defect is een geometrische afwijking die afhankelijk is van de constructie en de kwaliteit van het materiaal.

Om deze twee fenomenen te overwinnen, zijn er "tilt-and-shift-optieken" .

Om zeer realistische beelden te verkrijgen, maken deze het mogelijk om de perspectieven vanaf de opname recht te trekken door de verticale en horizontale lijnen te regelen. Het is een goed alternatief voor de fotografische en digitale kamer.

De lens maakt het ook mogelijk om aan de scherptediepte te werken:

Deze lenzen hebben echter nog een andere functie, ze maken het mogelijk om de scherptediepte op hetzelfde vlak te verkleinen, wat met een conventionele lens niet mogelijk is. Om deze scherptediepte aan te passen en zo de optische regels van de fotografie te overtreden, gebruiken we de kantelfunctie van de lens. De mogelijkheden worden onbegrensd, het is mogelijk om alleen de balans op te maken waar je wilt, en de rest in de waas te storten.

Om optimaal te profiteren van het realisme van deze foto's, zijn ze gemaakt met een "tilt-and-shift-lens".