Geheugen van stenen

Deze Romaanse abdij, die sinds 1998 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat onder de "Wegen van Saint Jacques de Compostelle in Frankrijk", is ook geclassificeerd als historisch monument door de lijst van 1840.

De abdij van Sainte-Foy de Conques werd vanaf 1041 gebouwd door abt Odolric op de plaats van de oude kluis van Dadon (819), het werk ging door tot de 12e eeuw.

De kerk is gebouwd op een Latijns kruisplan en met straalkapellen (drie op de apsis) en benedictijner (vier kapellen uitgelijnd op het transept. Het heeft een dubbele omhulling (schip en apsis voor de eerste, zijbeuken en ambulante voor de tweede) ), en een verhoging van twee verdiepingen, de galerijen die uitkomen op het middenschip door dubbele baaien. Het presenteert verdichte volumes als gevolg van topografische beperkingen, de eerste hermitage is gesticht in de steile vallei van de Dourdou.

De apsis is ondiep, het schip klein (20,70 m lang en 6,80 m breed) in vergelijking met het transept (35 m). Het tongewelf (gesteund door de halfgewelven van de bovenste galerij) 22,10 m hoog en de verhoogde bogen op de zijbeuken 9,40 m hoog onthullen een echte zoektocht naar verticaliteit van het architecturale project.

Het interieur van de abdij is zeer sober met het koor, het geschilderde gewelf en de tribunes zijn helder, bijna wit geschilderd. De bovenkant van de muren, de apsis en vele pieren zijn in kalksteen Maan van verschillende gele kleur. De oostelijke muren van het transept, de kooromgang en de kapellen, evenals de muren van de zuidelijke zijbeuk zijn in rode zandsteen uit Nauviale.