Geheugen van stenen
Abdij van Saint-Austremoine d'Issoire
De abdij van Saint-Austremoine is een meesterwerk van de Romaanse kunst van de Auvergne, gelegen in Issoire , in het departement Puy-de-Dôme, de bouw dateert van het einde van de 11e en het begin van de 12e eeuw,
Het is een van de grootste kerken in de Basse Auvergne, 65 meter lang en 17 meter hoog.
Het is een van de vijf zogenaamde "grote" Romaanse kerken in de Auvergne , met de basiliek van Notre-Dame-du-Port in Clermont-Ferrand , de basiliek van Notre-Dame d'Orcival , de kerk van Saint-Nectaire en de kerk Onze Lieve Vrouw van Saint-Saturnin .
Klik op de afbeelding om te vergroten
Deze abdij, gebouwd in arkose (blonde zandsteen), komt overeen met het standaardplan van bedevaartskerken, met een ambulante apsis en straalkapellen op een crypte die de 12e-eeuwse jacht van St Austremoine huisvest. Het is opmerkelijk vanwege de gelaagdheid van de volumes en de rijkdom van de decoratie van het bed: kolommen, kapitelen, modillions, mozaïeken met geometrische patronen, medaillons gesneden met de tekens van de dierenriem, enz. Het heeft een verrassende interieurpolychromie en prachtige gehistorieerde kapitelen (cyclus van het lijden en de verrijzenis van Christus) in het koor.
Klik op de afbeelding om te vergroten
Het interieur verrast bezoekers met zijn 13e-eeuwse polychromie, gerestaureerd door de restauratiewerkzaamheden tussen 1857 en 1860 door de schilder Anatole Dauvergne (1812-1870).
Deze schilderijen, felgekleurd met dominant roodbruin, zijn nieuw en werden uitgevoerd met behulp van de techniek van fresco "a fresco", zeldzaam in Frankrijk waar de techniek "a secco" de meest voorkomende was, wat zou kunnen suggereren "zuidelijke, zelfs Italiaanse oorsprong van de uitvoerders van dit decor"
Klik op de afbeelding voor meer details
Het koor en zijn kapitelen
Het koor is het mooiste deel van het gebouw. Het begint met een rechte baai en gaat verder met een halve cirkel. Zeven verhoogde arcades springen in het oog met hun overwegend okerrode kleuren, een decoratie die in 1859 werd gecreëerd.
Daarnaast moet je er meer over weten.
Op het doodlopende gewelf is de zegenende Christus het werk van Anatole Dauvergne (circa 1861). Beneden is de boog doorboord met vijf vensters op afstand van elkaar door blinde traveeën waar vier heilige bisschoppen van het bisdom Clermont nestelen: Austremoine, Avit, Sidoine-Apollinaire en Priest. Helaas, zelfs als ze verlicht zijn, is het moeilijk om ze te onderscheiden. Volgens de traditie van de Auvergne is het gewelf van het koor lager dan dat van het schip.
De hoofdsteden van het koor zijn de belangrijkste rijkdom. Vier zijn gebladerte en vier zijn historisch. We weten niet precies welk deel van de gehistorieerde hoofdsteden uit de Middeleeuwen stamt omdat ze verre van intact zijn. Volgens historici lijken ze te hebben geleden onder de soldaten van kapitein Merle toen ze de plaats in 1575 bezetten. Ze probeerden zelfs het gebouw te vernietigen.
Toch zouden ze, volgens Charles Terrasse, in zijn artikel voor het Archeologisch Congres van Frankrijk in 1924, destijds in mastiek zijn hersteld. Een andere restauratie vond plaats in stucwerk in 1830. De architect Mallay herstelde ze in 1852 voor de derde keer met Romeins cement. Ten slotte leden ze onder de aanvallen van de schilders van 1859.
Klik op de afbeelding voor meer details
Klik op de afbeelding om te vergroten
Nachtkastje architectuur
Daarnaast moet je er meer over weten.
De stralende kapellen van de abdijkerk zijn te klein om een blijvende indruk op de bezoeker achter te laten, in tegenstelling tot de ambulante , gewelfde ribben, die werkelijk weelderig is. Van de vijf kapellen die het chevet bekleden, hebben er vier een cul-de-four gewelf; alleen de axiale kapel, gewijd aan de Maagd, heeft een tongewelf. Bovendien is deze kapel cirkelvormig en niet in een halve cirkel zoals de andere vier. We vinden in deze smalle kapellen, op de kolommen die de baaien sieren, de patronen van de ontwerpen die het schip sieren. Net als de rest zijn ze het resultaat van het volledig witwassen van de kerk door Dauvergne en Mayoli in 1869.
Klik op de afbeelding om te vergroten
Kruisgewelf in de kooromgang
Klik op de afbeelding om te vergroten
De axiale kapel herbergt een prachtige Maagd met Kind van de Lyonse beeldhouwer Garraud (1869). Ten slotte geven 19e-eeuwse glas-in-loodramen, zeer standaard in hun 13e-eeuwse pastiche, het een nieuw leven. Een ervan illustreert het legendarische leven van Saint Austremoine met een scène van de heilige die aalmoezen geeft aan de armen en een andere van de heilige die de wilde dieren van het bos temt. We vinden de thema's dierbaar aan de hagiografen van de 19e eeuw
Klik op de afbeelding om te vergroten
Oversteek van het transept
Op elk kruis (noord en zuid) van het transept, is het raadzaam om aandachtig te observeren met de ogen op deze plaats van de abdij, de zijbeuken van het transept (die grenzen aan de koepel) die in een kwart cirkel gewelfd zijn. Hun gewelf bevindt zich erg hoog om tegen de koepel te stoten.
Op de foto hierboven zien we ook de aanwezigheid van twee open ramen die deze ruimte verlichten.
Klik op de afbeelding om te vergroten
Het noordelijke transept wordt verlicht door vijf romaanse ramen.
Het kruis is gewelfd.
Klik op de afbeelding om te vergroten
Het schip en het tribuneorgel is het werk van de factor Callinet (1870)
Klik op de afbeelding om te vergroten