Pamięć kamieni
Bazylika Saint Sernin w Tuluzie
Bazylika Saint Sernin w Tuluzie jest głównym przystankiem w kierunku Composteli. Jest poświęcony świętemu Saturninowi (lub Serninowi), biskupowi Tuluzy w III wieku.
Pierwsza bazylika została zbudowana w V wieku. W obliczu jego zniszczenia i napływu pielgrzymów zdecydowano się na budowę nowego w XI wieku. Prace rozpoczęto w 1078 roku pod egidą architekta Raymonda Gayrarda.
Papież Urban II poświęcił chór w 1096 r. Całość została prawie ukończona w 1118 r. Chronologię budowy można prześledzić po użyciu kamienia i cegły. Na trybunach kamień dominuje nad cegłą.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Cegła wbija się w ziemię, by całkowicie wejść do górnych partii nawy. Kamień zatem dominuje w najstarszych częściach, czyli w absydzie i portalach transeptu. Górne partie chóru i galerie transeptu są nieco nowsze (koniec XI wieku). Nawa i nawy boczne pochodzą z początku XII wieku. Wreszcie fragmenty zdominowane przez cegłę są późniejsze: są to głównie sklepienia nawy (początek XIV wieku).
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Nawa ma 115 metrów długości. Składa się z 5 statków, a jego główny statek ma 8 metrów szerokości. Nawa posiada galerie w nawach bocznych. Wysokość sklepienia półkolistego wynosi 21 metrów. Obejmuje nawę główną i transept bocznymi przyporami utworzonymi z ćwierćkolistych sklepień umieszczonych nad trybunami.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Wielkie organy słynnej na całym świecie bazyliki Saint-Sernin zostały ukończone w 1889 roku przez dom Aristide Cavaillé-Coll. Instrument został zainaugurowany 3 kwietnia 1889 roku przez Alexandre'a Guilmanta. Instrument ma pięćdziesiąt cztery stopnie rozłożone na trzy klawisze i pedalboard (czyli dokładnie 3458 piszczałek). Wiele piszczałek pochodzi z poprzednich organów, zbudowanych przez Daublaine i Callinet.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Stalle kanoników ustawiono w latach 1670–1676 w pobliżu chóru.
Pierwotnie zajmowali miejsce sięgające do filaru, na którym znajduje się ambona. W tym miejscu stała lektorium wyznaczające chór kanoników, zniszczony w 1808 roku.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Od 1258 roku przebudowano całą kryptę: duży kamienny baldachim w stylu gotyckim, rodzaj sześciokątnej wieży wznoszącej się wysoko w absydzie, obecnie mieści sarkofag św. Saturnina. Ten sarkofag został wstawiony w 1283 r. W „dużą kapliczkę w kształcie kościoła”
Kliknij obraz, aby powiększyć
W pobliżu chóru sklepienie zdobią herby arcybiskupów Tuluzy, kardynałów Awinionu, a pośrodku herbów papieży Jana XXII (1316-1334) i Benedykta XII (1334-1342). Te herby niewątpliwie świadczą o wierności Stolicy Apostolskiej pomimo jej zainstalowania w Awinionie.
Kliknij obraz, aby powiększyć