Pamięć kamieni
Katedra Sainte-Cécile w Albi
Od 2010 roku Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO uznał wyjątkową uniwersalną wartość miejsca albigensów, miasto Episkopatu należy do czołowych miejsc dziedzictwa kulturowego ludzkości na całym świecie.
Katedra Sainte Cécile to prawdziwe muzeum sztuki chrześcijańskiej. Jest to jedyna katedra w Europie, której ściany i sklepienia są w całości pomalowane na powierzchni około 18 500 m2.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Gablota organowa autorstwa Christophe'a Moucherela z XVIII wieku.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Jej interesujące wymiary (16,40 m szerokości - 15,30 m wysokości) i różnorodność zdobień należą do jednych z najpiękniejszych we Francji.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Obraz pod organami przedstawia Sąd Ostateczny . Zestaw ten wyróżnia się powierzchnią, jakością i lustrzanym układem (Stworzenie świata / Sąd Ostateczny). Ten gigantyczny obraz Sądu Ostatecznego (1474-1484) zajmował pierwotnie 270 m2. Malowane temperą wyróżniamy trzy rejestry: niebo, ziemię i piekło, gdzie niegodziwiec gestykuluje w przedziałach poświęconych siedmiu grzechom głównym.
Więcej szczegółów
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Freski sklepienia w stylu włoskiego renesansu, wykonane w ciągu zaledwie 3 lat od 1509 do 1512 roku, przedstawiają sklepienie niebieskie: ten ciemnoniebieski, pochodzenia mineralnego, ten słynny „ błękit Francji ”, który jest również nazywany „błękitem królewskim” Jest niezwykły.
Freski te, bogate w kolory i wyjątkowe wymiary (97 m długości i 28 m szerokości) tworzą największy i najstarszy zespół we Francji.
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Véritable encyclopédie biblique sur fond bleu et or, évocation du ciel autour du Christ en Gloire. Elles n'ont jamais été restaurées.
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Kliknij obraz, aby powiększyć
Główne wejście, które niegdyś znajdowało się na zachodzie, zgodnie z tradycją, obecnie znajduje się na południu (od końca XV wieku). W tym czasie, w stylu późnogotyckim , dobudowano do tych drzwi baldachim. Ta ostatnia przełamuje jedność ściany: bogactwo wystroju kontrastuje z surowością ścian katedry, a kolor użytego kamienia, biały (wapień), kontrastuje z czerwienią cegły.
W obejściu wokół Chóru znajdują się 33 posągi ze Starego Testamentu.
Wewnątrz tego ostatniego 12 rzeźb przedstawia apostołów Nowego Testamentu, a także Dziewicę, św. Jana Chrzciciela i św. Pawła.
.jpg)
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Postacie ze Starego Testamentu
Kliknij obraz, aby powiększyć
Apostołowie Nowego Testamentu w chórze
Kaplica osiowa (lub absyda) oferuje swoje honorowe miejsce Maryi Dziewicy; od XVII wieku Najświętsza Dziewica dzieli to miejsce z Sainte-Cécile, której lokalna wspólnota braterska ma tam swoją siedzibę. Prawdziwa kaplica Ste Cécile była pierwotnie identyfikowana z kaplicą Ecce Homo
W roku 1792, po interwencji albigenskiego inżyniera JF Marièsa, minister Roland ocalił rzeźby i obrazy tego kościoła skazane na zniszczenie przez dyrektora departamentu Tarn w nienawiści do przesądów.
„In memoriam et exemplum”
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Flamboyant Gothic Grand Choir 1545 - 1585, składająca się z polichromii rzeźba została wyprodukowana przez burgundzkie warsztaty w Cluny. Pomagając oddzielić ludzi religijnych od ludzi, lektorium lub Wielki Chór jest dziś świadkiem praktyk religijnych tamtych czasów. Wówczas przez swój majestat jest także świadkiem bogactwa Kościoła katolickiego. Posąg św. Cécile stanowi znaczną całość, być może najważniejszą z francuskiej rzeźby końca średniowiecza:
- 87 posągów na zewnętrznej elewacji lektorium
- Wokół chóru 33 postacie ze Starego Testamentu
- 15 rzeźb przedstawiających Kościół we wnętrzu: (12 apostołów, Dziewica, św. Jan Chrzciciel i św. Paweł)
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Kliknij obraz, aby powiększyć
72 posągi aniołów, Karola Wielkiego i cesarza Konstantyna dominujące nad dwiema bramami wejściowymi ogrodzenia.
Wszystkie posągi zachowały oryginalną polichromię. Kolor skłania się ku naturalizmowi, włosy, postawy i kostiumy są godne podziwu. Styl brody twarzy, zasłon pozwala wyodrębnić trzy rodziny, które można by powiązać ze sztuką wielkich francuskich artystów końca XV wieku: Antoine Le Moiturier i Michel Colombe.
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Sklepienie w obejściu, korytarz otaczający duży chór, przedstawia kamienne posągi wyrzeźbione przez mistrzów burgundzkich
Kliknij obraz, aby powiększyć
Kliknij obraz, aby powiększyć
Lektorium, prawdziwa koronka z białego kamienia, ogrodzenie chóru zdobi ponad 270 posągów wyrzeźbionych przez mistrzów burgundzkich,
Kliknij obraz, aby powiększyć
Ambulatorium, korytarz otaczający wielki chór, przedstawia kamienne posągi wyrzeźbione przez mistrzów burgundzkich
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Statue de Sainte-Cécile
La statue bien connue de Maderno , datant de 1599, est censée représenter le corps tel qu'il fut retrouvé dans le cercueil. Cette statue se trouve à l'église Sainte-Cécile à Rome ; la cathédrale d’Albi, dédiée à la Sainte, en possède une fidèle réplique.
Les salles du Trésor
Le trésor de la cathédrale est réparti dans deux salles, qui ont été rénovées toutes les deux en 2022 présentant une nouvelle scénographie valorisant le mobilier d’art sacré. On peut découvrir dans la première salle : des reliquaires, des calices, des châsses... et dans la seconde : des vêtements, des ornements liturgiques mais aussi des sculptures.
Quelques tableaux sont présents dans les deux salles
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Acquis par le ministère de la Culture et de la Communication en 2012 auprès d’un collectionneur, le tableau "La Sainte Famille" est accroché dans le trésor de la cathédrale d’Albi et visible par le public.
Peinte vers 1530 et sans doute réalisée à Albi, cette huile sur panneau de chêne (92 x 73 cm) commandée par le chanoine Anne Regin, alors vicaire général d’Albi, est attribuée au peintre anversois Karsten van Limbos. Ce Flamand, connu aussi sous les noms de Christian Valumbres, Valumbras ou Valimboy, fit sans doute un voyage en Italie et s’installa en Provence. Une autre de ces œuvres, Jésus parmi les docteurs déposée au musée de l’Emperi de Salon-de-Provence, présente des ressemblances avec "La Sainte Famille".
La scène est construite autour de la figure de la Vierge qui occupe la place centrale du panneau et tient l’enfant Jésus debout sur son berceau. Celui-ci se tourne vers Jean-Baptiste. À l’arrière se tiennent Élisabeth et Joseph.
Le chanoine Anne Regin avait offert "La Sainte Famille" à la cathédrale de Clermont, ville d’où il était originaire et où il a fini ses jours. La restitution de ce tableau dans la cathédrale de Clermont n’étant pas envisageable aujourd’hui, il a été choisi de le présenter dans le trésor de la cathédrale Sainte-Cécile d’Albi qui s'enrichit ainsi d'une œuvre majeure.
La bonne compréhension de ce tableau, tant d'un point de vue historique qu'artistique, aura nécessité un long travail de recherche de la part d'historiens d’art, de conservateurs des monuments historiques de trois régions (Midi-Pyrénées, Provence-Alpes-Côtes d’Azur et Auvergne) et des conservateurs des antiquités et objets d’art.
La restauration de la couche picturale a été réalisée, avant l'acquisition, par Jacques de Grasset (Avignon) et celle du support par Philippe Duvieuxbourg (Avignon). Pour la présentation à Albi, le châssis-cadre a été conçu par Philippe Hazaël-Massieux (Avignon), les constats d’état et les contrôles de climat ont été réalisés par Hélène Garcia (Gaillac), l’accrochage par Jean-Luc Parrot (Vénès).
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
La Vierge et l'Enfant Jésus remettant les clefs à Saint Pierre, 1628
Cliquez sur l’image pour l’agrandir
Le repentir de Saint Pierre - Fin XVIIe
Kliknij obraz, aby powiększyć
