Mémoire des Pierres | Jean Yves Juguet

Frescos de Nicolaï Greschny

A rexión de Occitania ten frescos de parede de Nicolaï Greschny, sen dúbida o mellor artista do fresco do século XX. Nado en Tallin, Estonia en 1912, herdeiro dunha liña de artistas de frescos e pintores de iconas, viaxa por Europa nos peores momentos posibles, fuxindo do nazismo facendo a súa contribución á resistencia en todos os países cruzados. En novembro de 1942, a invasión alemá obrigouno a continuar a súa viaxe a Albi, onde continuou os seus estudos teolóxicos.

En 1948, estableceuse definitivamente á beira do Tarn, na cidade de Marsal á Maurinié, introduciu a técnica case desaparecida da pintura "a fresco".

O seu talento como deseñador, o seu profundo coñecemento de textos relixiosos fan da súa obra unha marabillosa "Historia Santa" en imaxe polas súas cores e o seu estilo procedente directamente da gran tradición bizantina, deixou a súa pegada en moitas aldeas coa súa pegada artística e espiritual.

Fai clic na imaxe para ampliar

En 1952 produciu os frescos na capela de Treize Pierres en Villefranche de Rouergue en Aveyron. Esta capela combina o mundo lendario, o sitio arqueolóxico, o estilo gótico, o estilo clásico e os frescos de estilo bizantino.

Fai clic na imaxe para ampliar

Fai clic na imaxe para ampliar

En 1953, na "Capela Sixtina de Rouerguate"; na igrexa de San Víctor e Melvieu en Aveyron, Nicolaï Greschny regálanos o seu tesouro, 25 frescos neobizantinos que cubren todo o edificio. É sobre todo unha explosión de cores, unha invitación a compartir unha arte nacida do home inspirada no sagrado.
Ao longo das bóvedas, desde a sombra ata a luz, desfilan os momentos máis destacados da "Historia Santa". Cubren as paredes para ofrecer aos visitantes o froito desta historia e levalos, ata a súa conclusión, ao encontro do humano e o divino.

Fai clic na imaxe para ampliar

Nicolaï Greschny non dubida ás veces en poñer nos seus frescos bíblicos a certos feligreses da súa comitiva con traxes contemporáneos.

Fai clic na imaxe para ampliar

Só tes que empurrar a porta de entrada de estilo Luís XV para acceder á sorprendente igrexa de Notre Dame de l'Assomption en Alban, coa súa arquitectura decididamente moderna, para descubrir os grandiosos frescos de Nicolas Greschny.
Totalmente adornada, dende o chan ata a parte superior da bóveda, con pinturas de iconas que interpretan pasaxes da Biblia, figuras que recitan a oración á Virxe en 21 idiomas e dialectos adornan a fermosa bóveda da igrexa.

Fai clic na imaxe para ampliar

10 anos de traballo, unha auténtica obra de arte. Tamén alberga unha cruz románica clasificada, unha Virxe de madeira dourada do século XV, un fermoso portal finamente labrado.
No interior, un gran fresco que representa a un inmenso Cristo en Maxestade que domina o altar de madeira dourada.

Fai clic na imaxe para ampliar

O primeiro que vemos nunha igrexa decorada por Nicolas Grèschny é Cristo en Maxestade, Cristo Pantocrátor, Cristo na gloria e todopoderoso.
Esta última está inscrita nunha mandorla, forma dunha luz fina que enfatiza a súa gloria celeste.
Xoán Bautista que vive no deserto, está vestido de pel de animal e é o último profeta do Antigo Testamento, mentres que María polo seu papel de nai está na orixe do Novo Testamento, o Evanxeo. Cristo facendo o vínculo entre os dous.
Esta iconografía está especialmente presente na arte bizantina. Nos países ortodoxos, Deisis é un tema cristián frecuentemente representado na arte. A Virxe e San Xoán Bautista están representados a cada lado de Cristo e oran pola salvación dos cristiáns.
Cristo Pantocrátor con á súa dereita Marie o arcanxo Miguel o apóstolo Pedro e á súa esquerda Jean-Baptiste, o arcanxo Gabriel e San Pablo adornan o iconóstase.
A tradición cristiá equipara a miúdo a Xesucristo co alfa e o omega (representados no fresco) do nome da primeira e última letra do alfabeto grego clásico (xónico) (α e ω). Isto simboliza a eternidade de Cristo, quen:
- está ao comezo de todo; pódese pensar en particular no primeiro capítulo do Evanxeo segundo San Xoán,
- e é ata a fin do mundo (ver sobre este tema o Apocalipse segundo o mesmo San Xoán).

Fai clic na imaxe para ampliar

A pequena igrexa de Notre Dame de Roussayrolles (edificio do século XIII) acolle desde 1952 frescos dun dos grandes mestres da icona, Nicolai Greschny. Aquí atopamos todo o amor do artista de tradición oriental pola arte sacra.

Fai clic na imaxe para ampliar

En 1956, o cóengo Puyau, párroco da igrexa de Châtel-Guyon, confioulle a Nicolaï Greschny a decoración da igrexa de Santa Ana.

Fai clic na imaxe para ampliar

Logrará a fazaña artística e técnica de cubrir todas as bóvedas da igrexa con frescos (900m2), sen modelo e sen proxecto escrito, durante o inverno (un dos máis fríos do século!)

Fai clic na imaxe para ampliar

Nicolaï Greschny considerou que estes frescos foron dos máis exitosos porque soubo expresarse plenamente neles sen ningunha restrición.

Fai clic na imaxe para ampliar

A súa obra é inmensa: frescos en máis de 100 igrexas e capelas, numerosas iconas, casulas, ...

Fai clic na imaxe para ampliar

L’église de Notre-Dame de la Gardelle a été construite au XIVe ou XVe siècle dans un style gothique méridional. Abritée dans un cimetière de Villeneuve-sur-Vère, son principal attrait se situe dans ses fresques murales réalisées par Nicolaï Greschny.

A l’intérieur, en 1947 le curé de la paroisse demande au fresquiste Nicolaï Greschny, d’entièrement décorer la chapelle.

Les différentes scènes peintes présentent des étapes de la vie de Marie (Annonciation, Visitation, au pied de la croix…). D’autres concernent le passage de cette vie à la Vie éternelle : mort de Joseph, Dormition de Marie, fresque du Jugement dernier, parabole du Riche et du pauvre Lazare… Toutes dessinées dans un style néo-byzantin

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

c'est en 1955 que Nicolaï Grechny realise les peintures de l'Église Notre Dame de Beaulieu à Briatexte et plus exactement dans le baptistère, sous le ministère de l’abbé Saysset, grand ami de Nicolaï.

En général, le baptistère se trouve dans une chapelle au fond de l’église, pour rappeler que l’on entre dans l’Église de Jésus-Christ en passant par le baptême. La cuve baptismale se trouve dans une sorte de piscine creusée pour rappeler que dans l’Église primitive le baptisé était immergé dans l’eau avec le Christ.

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

D’un style néo-roman et néo-gothique, l’église Notre-Dame de l"Assomption à Salvagnac détient beaucoup d’œuvres contemporaines, outre, au fond de l’église, des trésors d’art sacré, véritable « musée » de différents joyaux récupérés dans les églises environnantes.

Les deux chapelles collatérales furent peintes par Nicolaï Greschny en 1950 :

celle de droite est dédiée à la Vierge Marie et celle de gauche, à saint Joseph. Dans la chapelle de gauche nous pouvons voir la représentation du village de Salvagnac et des habitants qu’aurait croisés Nicolaï Greschny.

Eglise Notre-Dame de l'Assomption à Salvagnac

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

Construite en 1866 dans un style néo-gothique. L’église Notre-Dame de Fonlabour est situé sur la commune d’Albi, mais sert de lieu de culte à la commune du Séquestre qui en est dépourvue. Elle recèle de belles fresques (1970) du fresquiste Nicolaï Greschny. Il y est fait mémoire de sainte Carissime, ermite d’origine albigeoise (VIe ou VIIe siècle), qui vivait recluse près des berges du Tarn, sur la rive gauche.

Casa