Mémoire des Pierres | Jean Yves Juguet

Frescoes Nicolaï Greschny

Tha frescoes balla ann an sgìre Occitania le Nicolaï Greschny, gu cinnteach an neach-ealain fresco as motha san 20mh linn. Rugadh e ann an Tallin, Eastoinia ann an 1912, na oighre air loidhne de luchd-ealain fresco agus peantairean ìomhaigh, bidh e a ’siubhal tron Roinn Eòrpa aig na h-amannan as miosa a tha comasach, a’ teicheadh bho Nadsaidheachd a ’cur ris an aghaidh anns na dùthchannan air fad a chaidh tarsainn. Anns an t-Samhain 1942, thug ionnsaigh na Gearmailt air leantainn air a thuras gu Albi, far an do lean e air le sgrùdaidhean diadhachd.

Ann an 1948, shuidhich e gu maireannach air bruaichean an Tarn, ann am baile Marsal à la Maurinié, thug e a-steach an dòigh cha mhòr a dh ’fhalbh de pheantadh“ fresco ”.

Tha na tàlantan aige mar dhealbhaiche, an eòlas domhainn aige air teacsaichean cràbhach a ’dèanamh an obair aige na“ Eachdraidh Naoimh ”iongantach ann an ìomhaigh le na dathan agus an stoidhle aige a’ tighinn gu dìreach bhon traidisean mhòr Byzantine, dh ’fhàg e a chomharra air mòran bhailtean leis an ìomhaigh ealanta is spioradail aige.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Ann an 1952 rinn e na frescoes ann an caibeal Treize Pierres ann an Villefranche de Rouergue ann an Aveyron. Tha an caibeal seo a ’cothlamadh saoghal uirsgeulach, làrach arc-eòlach, stoidhle Gothic, stoidhle clasaigeach agus frescoes stoidhle Byzantine.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Ann an 1953, anns an "Rouerguate Sistine Chapel"; ann an Eaglais an Naoimh Victor agus Melvieu ann an Aveyron, tha Nicolaï Greschny a ’toirt dhuinn a ulaidh, 25 frescoes neo-Byzantine a’ còmhdach an togalaich gu lèir. Tha e os cionn a h-uile spreadhadh de dhathan, cuireadh a bhith a ’roinn ealain a rugadh de dhuine air a bhrosnachadh leis an naomh.
Ri taobh nan crùislean, bhon sgàil chun an t-solais, a ’spaidsearachd prìomh thachartasan“ Eachdraidh Naoimh ”. Bidh iad a ’còmhdach nam ballachan gus toradh na h-eachdraidh seo a thabhann do luchd-tadhail agus gan stiùireadh, gu a cho-dhùnadh, coinneamh an duine agus an diadhachd.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Cha bhith Nicolaï Greschny a ’cur dàil uaireannan, a bhith a’ dol air àrd-ùrlar a ’Bhìobaill aige, cuid de luchd-paraiste a tha an sàs ann an aodach co-aimsireil.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Feumaidh tu dìreach doras aghaidh stoidhle Louis XV a phutadh gus faighinn gu eaglais iongantach Notre Dame de l’Assomption ann an Alban leis an ailtireachd làidir ùr-nodha aice gus na frescoes grandiose le Nicolas Greschny a lorg.
Air a sgeadachadh gu h-iomlan, bhon ùrlar gu mullach an seilear, le dealbhan ìomhaigh a ’mìneachadh earrannan bhon Bhìoball, figearan ag aithris an ùrnaigh don Òigh ann an 21 cànan agus dual-chainntean a’ sgeadachadh seilear brèagha na h-eaglaise.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

10 bliadhna de dh ’obair, fìor obair ealain. Tha crois Romanesque clàraichte ann cuideachd, Virgin coille beannaichte bhon 15mh linn, portal air a snaidheadh gu breagha.
Taobh a-staigh, fresco mòr a tha a ’nochdadh Crìosd mòr ann am Mòrachd a tha a’ faighinn smachd air an altair fhiodha.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Is e a ’chiad rud a chì sinn ann an eaglais air a sgeadachadh le Nicolas Grèschny Crìosd ann am Mòrachd, Crìosd Pantocrator, Crìosd ann an glòir agus uile-chumhachdach.
Tha an tè mu dheireadh air a sgrìobhadh ann am mandorla, cruth de sholas math a tha a ’cur cuideam air a ghlòir celestial.
Tha Eòin Baiste a ’fuireach san fhàsach, air a sgeadachadh ann an craiceann bheathaichean agus am fàidh mu dheireadh san t-Seann Tiomnadh, fhad‘ s a tha Màiri le a dreuchd mar mhàthair aig tùs an Tiomnadh Nuadh, an Soisgeul. Crìosd a ’dèanamh a’ cheangail eadar an dithis.
Tha an ìomhaigh seo gu sònraichte an làthair ann an ealain Byzantine. Ann an dùthchannan Orthodox, tha Deisis na chuspair Crìosdail a tha gu tric air a riochdachadh ann an ealain. Tha an Òigh agus Naomh Eòin Baiste air an riochdachadh air gach taobh de Chrìosd agus ag ùrnaigh airson saoradh Chrìosdaidhean.
Tha Crìosd Pantocrator le Marie air an làimh dheis an t-archangel Mìcheal an t-abstol Peadar agus air a làimh chlì Eoin Baiste, an t-archangel Gabriel agus an Naomh Pòl a ’sgeadachadh an iconostasis.
Tha traidisean Crìosdail gu tric co-ionann ri Iosa Crìosd leis an alpha agus omega (air a riochdachadh air an Fresco) de ainm a ’chiad agus an litir mu dheireadh den aibideil Grèigeach chlasaigeach (Ionic) (α agus ω). Tha seo a ’samhlachadh sìorraidheachd Chrìosd, a tha:
- tha e aig toiseach a h-uile càil; faodaidh aon smaoineachadh gu sònraichte air a ’chiad chaibideil den t-Soisgeul a rèir Naomh Eòin,
- agus tha e gu deireadh an t-saoghail (faic air a ’chuspair seo an Apocalypse a rèir an aon Naomh Eòin).

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Tha frescoes air a bhith aig eaglais bheag Notre Dame de Roussayrolles (togalach bhon 13mh linn) le fear de shàr mhaighstirean na h-ìomhaigh, Nicolai Greschny, bho 1952. An seo gheibh sinn a h-uile gaol aig neach-ealain traidisean oirthireach airson Ealain Naomh.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Ann an 1956, thug Canon Puyau, sagart paraiste na h-eaglaise ann an Châtel-Guyon, earbsa do Nicolaï Greschny le sgeadachadh eaglais Saint-Anne.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Coileanaidh e an gnìomh ealanta is teicnigeach ann a bhith a ’còmhdach seilearan na h-eaglaise le frescoes (900m2), gun mhodail agus às aonais pròiseact sgrìobhte, sa gheamhradh (aon den fheadhainn as fhuaire den linn!)

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Bha Nicolaï Greschny den bheachd gu robh na frescoes sin am measg an fheadhainn a bu shoirbheachaile leis gu robh e comasach dha, gun bhacadh sam bith, e fhèin a chuir an cèill gu h-iomlan annta.

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

Tha an obair aige fìor mhòr: frescoes ann an còrr air 100 eaglais agus caibeal, grunn ìomhaighean, chasubles, ...

Cliog air an ìomhaigh airson a leudachadh

L’église de Notre-Dame de la Gardelle a été construite au XIVe ou XVe siècle dans un style gothique méridional. Abritée dans un cimetière de Villeneuve-sur-Vère, son principal attrait se situe dans ses fresques murales réalisées par Nicolaï Greschny.

A l’intérieur, en 1947 le curé de la paroisse demande au fresquiste Nicolaï Greschny, d’entièrement décorer la chapelle.

Les différentes scènes peintes présentent des étapes de la vie de Marie (Annonciation, Visitation, au pied de la croix…). D’autres concernent le passage de cette vie à la Vie éternelle : mort de Joseph, Dormition de Marie, fresque du Jugement dernier, parabole du Riche et du pauvre Lazare… Toutes dessinées dans un style néo-byzantin

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

c'est en 1955 que Nicolaï Grechny realise les peintures de l'Église Notre Dame de Beaulieu à Briatexte et plus exactement dans le baptistère, sous le ministère de l’abbé Saysset, grand ami de Nicolaï.

En général, le baptistère se trouve dans une chapelle au fond de l’église, pour rappeler que l’on entre dans l’Église de Jésus-Christ en passant par le baptême. La cuve baptismale se trouve dans une sorte de piscine creusée pour rappeler que dans l’Église primitive le baptisé était immergé dans l’eau avec le Christ.

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

D’un style néo-roman et néo-gothique, l’église Notre-Dame de l"Assomption à Salvagnac détient beaucoup d’œuvres contemporaines, outre, au fond de l’église, des trésors d’art sacré, véritable « musée » de différents joyaux récupérés dans les églises environnantes.

Les deux chapelles collatérales furent peintes par Nicolaï Greschny en 1950 :

celle de droite est dédiée à la Vierge Marie et celle de gauche, à saint Joseph. Dans la chapelle de gauche nous pouvons voir la représentation du village de Salvagnac et des habitants qu’aurait croisés Nicolaï Greschny.

Eglise Notre-Dame de l'Assomption à Salvagnac

Cliquez sur l’image pour l’agrandir

Construite en 1866 dans un style néo-gothique. L’église Notre-Dame de Fonlabour est situé sur la commune d’Albi, mais sert de lieu de culte à la commune du Séquestre qui en est dépourvue. Elle recèle de belles fresques (1970) du fresquiste Nicolaï Greschny. Il y est fait mémoire de sainte Carissime, ermite d’origine albigeoise (VIe ou VIIe siècle), qui vivait recluse près des berges du Tarn, sur la rive gauche.

Dachaigh